La feste re San Bammenute
La feste re San Bammenute
Quant’allegrie c’è stamatine!
Re campene suonane a festa
E tre colpe sicche a matutine
Ci hanne serbegliete leste leste
La chiazza ej abbellita
R’arche e r’ luce culurete;
putee e bancarelle so furnite
r’turrone, r’ andrete e ciucculete.
Pe re strade uh quanta gente!
Li giuvanotte tutt’azzemete
Passijano allegramente che r’ figliole ‘ntulettete;
li uagliune scappane e strirene;
pell’aria ogni botta ca ‘ntruona;
venneture chiamene e grirene;
sott’e sope la musica suona.
A la sera, po , pe la chiazze e a re fenestre
Stece la gente cu la vocc’aperta
A sentì lu suone re l’urchestra
E nun se stanche a lu fridde e alerta.
Suone la musiche, spere la battaria,
ma l’annammurete se ne vanno
a poste suletarie e all’ascuria.
Embè!… so cuose ca se sanno.
Quest’eje la feste r San Bammenute:
tulette e allegrie è cos’antica,
ma la notte tutt’ej fernute
creje ognune torna a la fatica.
Amedeo Iossa