La feste re San Bammenute

La feste re San Bammenute

Quant’allegrie c’è stamatine!

Re campene suonane a festa

E tre colpe sicche a matutine

Ci hanne serbegliete leste leste

La chiazza ej abbellita

R’arche e r’ luce culurete;

putee e bancarelle so furnite

r’turrone, r’ andrete e ciucculete.

Pe re strade uh quanta gente!

Li giuvanotte tutt’azzemete

Passijano allegramente che r’ figliole ‘ntulettete;

li uagliune scappane e strirene;

pell’aria ogni botta ca ‘ntruona;

venneture chiamene e grirene;

sott’e sope la musica suona.

A la sera, po , pe la chiazze e a re fenestre

Stece la gente cu la vocc’aperta

A sentì lu suone re l’urchestra

E nun se stanche a lu fridde e alerta.

Suone la musiche, spere la battaria,

ma l’annammurete se ne vanno

a poste suletarie e all’ascuria.

Embè!… so cuose ca se sanno.

Quest’eje la feste r San Bammenute:

tulette e allegrie è cos’antica,

ma la notte tutt’ej fernute

creje ognune torna a la fatica.

Amedeo Iossa